News detail

Manuel Brunet a vécu un dimanche particulier. Après un premier tour à la tête de Namur, il a pris les commandes du Daring pour le second tour. L'international argentin, l'une des figures les plus emblématiques du championnat belge (une véritable légende, même), se trouve face à un défi colossal : maintenir son club de cœur, le Daring, en Division d'Honneur. Un défi qui s'annonce rude, corsé, difficile, mais pas insurmontable. Car Manuel incarne à la perfection l'ADN du Daring, un club qui ne cède jamais, même dans l’adversité.

C’est à l’été 2012 que Manu Brunet pose ses valises, et son stick, à l’ombre de la basilique de Koekelberg, à Molenbeek. Il y restera cinq saisons, devenant l’un des piliers du retour du Daring sur le devant de la scène. Le club enchaînera les saisons en visant le top 4, jouant même une demi-finale en EHL. Hargneux, combatif, technique, Manu se forge une place parmi les stars du championnat belge. En 2016, il atteint le sommet : un titre olympique avec l'Argentine. En 2017, il rejoint le Léopold, avec qui il devient champion lors de la saison 2018-2019. Après un retour au Daring, il rejoint Namur à l’intersaison 2023. Sous sa direction, le club namurois retrouve la Division d’Honneur, et il devient directeur sportif du club de la montagne d’Hastedon. Avant de revenir une troisième et dernière( ?) fois au Daring.

Le calendrier réserve un match à haute charge émotionnelle pour l'Argentin. Namur, son ancienne équipe, se déplace à Molenbeek. Une équipe affaiblie par des départs, comme celui de Kruger, qui ne poursuivra pas la saison avec eux. Un match entre les deux derniers du classement, mais pour le Daring, la victoire est impérative. Bindels et Denis assurent l'essentiel, et les Molenbeekois s’imposent 2-1. Un succès qui leur permettre d’espérer, de croire en un impossible sauvetage.

"Le Daring, c’est chez moi," confie Manu après la rencontre. "J’y ai passé des années incroyables, j’y ai tissé des liens forts avec chaque joueur. Cette victoire est importante. C’était contre mon ancienne équipe, des joueurs que j’apprécie beaucoup. Mais maintenant, on avance, match après match, semaine après semaine et peut-être qu’à la fin, il y aura quelque chose d’extraordinaire qui se passera. La situation est difficile, mais on a l’esprit de combat. On y croit encore." Un défi titanesque attend les Molenbeekois, mais si quelqu’un peut redresser la barre, c’est bien lui. Un homme qui, à 38 ans, n’a jamais cessé de se battre avec sa grinta légendaire.

Les mois à venir seront cruciaux. Manu hésite encore : partira-t-il avec sa famille en Argentine à la fin de la saison, après tant d’années passées loin de chez lui ? Rien n’est encore écrit, mais une chose est certaine : son dernier acte en Belgique sera celui d’un combattant. Peu importe ce que l’avenir réserve au Daring, Manu Brunet restera une légende du Daring et du championnat; il restera dans l’imaginaire comme l’un des immenses joueurs qui a foulé les terrains belges de ces dernières années.

Damien Russel

+ + +

Manuel Brunet, een speciale zondag.

Manuel Brunet had een bijzondere zondag. Na een eerste ronde aan het roer van Namen, nam hij de teugels van Daring in handen voor de tweede ronde. De Argentijnse international, een van de meest emblematische figuren in de Belgische competitie (een echte legende, in feite), staat voor een kolossale uitdaging: zijn geliefde club Daring in de Division d'Honneur houden. Het belooft een zware, zware, zware uitdaging te worden, maar geen onoverkomelijke. Manuel is de perfecte belichaming van het DNA van Daring, een club die nooit opgeeft, zelfs niet bij tegenslag.

In de zomer van 2012 vestigt Manu Brunet zich in de schaduw van de Basiliek van Koekelberg in Molenbeek. Hij blijft vijf seizoenen en wordt een van de steunpilaren van de terugkeer van Daring naar de schijnwerpers. De club ging van het ene seizoen naar het andere, mikte op de top 4 en bereikte zelfs de halve finales van de EHL. Manu is stoer, strijdlustig en technisch en is bezig een plaats te veroveren tussen de sterren van de Belgische competitie. In 2016 bereikte hij het hoogtepunt: een Olympische titel met Argentinië. In 2017 sloot hij zich aan bij Leopold, waarmee hij in het seizoen 2018-2019 kampioen werd. Na een terugkeer naar Daring kwam hij in het tussenseizoen van 2023 bij Namen terecht. Onder zijn leiding keerde de Naamse club terug naar de Division d'Honneur en werd hij sportief directeur van de Hastedon Mountain club. Voordat hij voor een derde en laatste (?) keer terugkeerde naar Daring.

Op de kalender staat een emotionele wedstrijd voor de Argentijn. Namen, zijn voormalige ploeg, reist naar Molenbeek. Een team dat verzwakt is door het vertrek van Kruger, die het seizoen niet zal voortzetten. Het is een wedstrijd tussen de onderste twee ploegen op de ranglijst, maar voor Daring is een overwinning absoluut noodzakelijk. Bindels en Denis zorgden voor de punten en de Molenbeekers wonnen met 2-1. Het was een overwinning die hoop gaf, geloof in een onmogelijke redding.

“Daring is mijn thuis,” zei Manu na de wedstrijd. “Ik heb er ongelooflijke jaren doorgebracht en ik heb met elke speler een sterke band opgebouwd. Deze overwinning is belangrijk. Het was tegen mijn oude team, spelers waar ik echt van hou. Maar nu gaan we vooruit, wedstrijd per wedstrijd, week per week, en misschien gebeurt er uiteindelijk iets buitengewoons. Het is een moeilijke situatie, maar we hebben vechtlust. We geloven er nog steeds in. Er staat de Molenbeekers een titanische uitdaging te wachten, maar als iemand de zaken kan keren, is hij het wel. Een man die op zijn 38ste nog steeds vecht met zijn legendarische grit.

De komende maanden zullen cruciaal zijn. Manu twijfelt nog: zal hij aan het einde van het seizoen met zijn gezin naar Argentinië vertrekken, na zoveel jaren weg van huis? Er staat nog niets op papier, maar één ding is zeker: zijn laatste daad in België zal die van een vechter zijn. Wat de toekomst ook in petto heeft voor Daring, Manu Brunet zal een legende blijven van Daring en van de competitie; hij zal herinnerd worden als een van de beste spelers die de afgelopen jaren het Belgische veld heeft opgeluisterd.