News detail

C’est un retour au bercail assez inattendu. Jugez plutôt : 12 ans après, Arnaud Flamand est de retour dans son club formateur d’Uccle Sport où il y fit toutes ses classes, de ses 5 ans à ses 17 ans.

Il joua même une saison en équipe première à 17 ans, lorsque le légendaire gardien ucclois Moreaux prit sa retraite. Ensuite, ce fut une succession de pérégrinations qui ont amené le sympathique gardien ucclois à voyager entre différents clubs en Belgique. Car après avoir joué une saison en DH, il s’en va au Pingouin. Il y restera un an avant de quitter le parc de la Dodaine pour Heverlee et le club de Louvain. Pour rejoindre ensuite le club du Braxgata. Malgré une belle saison, les complications logistiques (il dormait deux soirs par semaine à l'hôtel) le poussèrent à rejoindre le Watducks, orphelin de Vincent Vanasch qui partit pour le championnat hollandais et Oranje-Zwart (actuellement Oranje Rood). Il resta deux saisons dans le club waterlootois avant de rejoindre l’Orée pour un nouveau challenge. Le club oréen, de retour en DH, voulut se donner les moyens d’assurer son maintien et fit venir en plus d’Arnaud Flamand ses équipiers au Wat Charles Masson et Alexandre de Paeuw, de même que Jay Dekeyser entre autres. Après deux belles saisons ou il acquiert le surnom de « mur oréen », il fit le choix d’effectuer un break avec le sport de haut niveau.

Lui qui avait également rejoint le squad des Red Lions a privilégié les études : adepte de la phrase de Juvénal « Mens Sana in corpore sano », les études et le sport de haut niveau ont toujours cohabité chez lui. Diplômé d’un master en droit, il a postulé pour un master complémentaire au sein de la prestigieuse université californienne de Berkeley et y a été accepté. Une tête bien faite. Il revint en Belgique pour travailler depuis Bruxelles pour un cabinet d’avocat américain, Baker & McKenzie. Et décida de reprendre le hockey à un niveau amateur, dans le jeu, en mineure à l’Orée avec une bande d’amis.

Le Covid passant par-là, tout se passant bien dans son cabinet et son employeur lui offrant une plus grande flexibilité et tout son support, il pensa à reprendre le hockey de haut niveau.Les discussions avec son club d’enfance commencèrent. « Pour moi, c’était le moment parfait pour rejoindre Uccle Sport, c’était le meilleur choix. Je remercie beaucoup le club car c’est un risque de faire confiance à un gardien qui n’a plus joué dans le goal depuis quelques années. Le deal était clair : je venais au club dans le but d’être le gardien titulaire avec la condition de prester. C’est aussi la preuve que l’on peut concilier vie professionnelle et vie sportive de haut niveau, avec la complicité de son employeur». Car le club compte également en son sein deux gardiens prometteurs, Thomas Charlier, titulaire lors de la montée en DH et Charly Magnant, qui fait partie du team « BeGold ». « Le but est de les entourer, de leur donner les meilleurs conseils. D’ailleurs, le temps de jeu a été partagé entre Thomas et moi durant la préparation.

Alors que bons nombres d’observateurs voyaient Uccle Sport comme un oiseau pour le chat, le club étonne en ce début de saison avec une victoire retentissante face à l’Herakles pour son premier match à domicile depuis le retour du club en DH. «Le club a fait le choix de privilégier dans un premier temps ses installations. Avant cette année, je n’avais jamais joué dans les nouvelles installations, seuls certains terrains de tennis sont encore au même endroit. Il ne faut pas oublier que le club était proche de la faillite il y a 10 ans. Que de chemin parcouru depuis !» Après avoir mis le focus sur les infrastructures, le club du bas de Uccle a décidé de revoir ses ambitions sportives à la hausse, après avoir connu la D2. « En effet, le club est dans une spirale positive. Je souhaite mettre en avant un véritable clubman, Jonathan Defise, qui a tout connu avec ce club, son seul club d’ailleurs. Il est désormais capitaine de l’équipe et représente bien les valeurs de notre noyau.

Car le club a recruté intelligemment, en faisant confiance aux artisans de la montée en DH (3/4 de l’équipe provient du cru, dont Guillermo Hainaut, tout frais Red Lions) tout en additionnant certains profils qui manquait à Sofie Gierts et Robin Geens. C’est ainsi qu’en plus du retour d’Arnaud, le club s’adjoignait les services de Fons Moreno du Léo, de Bellenger de l’Orée, de Manu Cockelaere et d’un jeune espoir irlandais Ben Nelson. Des profils bien ciblés. « Ces joueurs croient dans le projet du club qui est le maintien. Sinon, un joueur comme Amaury Bellenger qui prépare la Coupe du monde et les Jeux Olympiques ne serait jamais venu au club. Tout comme Alfonso Moreno d’ailleurs. Nous avons également conscience qu’il va nous falloir répondre présent contre les équipes qui joueront le maintien, que chacun joue chaque semaine à son plus haut niveau. C’est l’exigence de la DH et nous ferons tout pour nous maintenir en DH». C’est tout le mal que l’on souhaite à Uccle Sport et à son sympathique et humble gardien.

Damien Russel

- - -

Arnaud Flamand terug op het oude nest

Een nogal onverwachte thuiskomst. Oordeel zelf: na 12 jaar keert Arnaud Flamand terug bij zijn vormende club Uccle Sport waar hij als 5-jarige begon en tot zijn 17de heeft getraind.

Op 17-jarige leeftijd, speelde hij zelfs een seizoen in de eerste ploeg, toen de legendarische Ukkelse doelman Moreaux met pensioen ging. Daarna begon de sympathieke Ukkelse doelman tussen verschillende clubs in België te reizen. Na een seizoen in de Eredivisie, kiest hij voor Pingouin waar hij een jaar bleef. Hij verlaat het park van La Dodaine voor Heverlee en de Leuvense club…om vervolgens voor Braxgata te gaan spelen. Ondanks een goed seizoen dwongen logistieke problemen hem (hij sliep twee nachten per week op hotel) om te kiezen voor Watducks, die verweesd was achtergebleven na het vertrek van Vincent Vanasch naar de Nederlandse competitie en Oranje-Zwart (nu Oranje Rood). Hij bleef twee seizoenen bij de Waterloose club en maakte dan de overstap naar Orée, op zoek naar een nieuwe uitdaging. Orée, die opnieuw een plek had veroverd in de eredivisie, wilde zich de middelen verschaffen om zijn behoud te verzekeren en haalde, naast Arnaud Flamand, zijn teamgenoten bij Watducks Charles Masson en Alexandre de Paeuw binnen, evenals, onder andere, Jay Dekeyser. Na twee geweldige seizoenen waarin hij de bijnaam “mur oréen” (“muur van Orée”) verwierf, besloot hij een pauze in te lassen in de topsport.

De man die ook deel uitmaakte van de Red Lions gaf de voorkeur aan zijn studies: als fervente aanhanger van Juvenalis’ uitspraak “Mens Sana in corpore sano” zijn studie en topsport voor hem altijd hand in hand gegaan. Met een diploma master in de rechten op zak solliciteerde hij naar een aanvullende master aan de prestigieuze universiteit van Californië in Berkeley en werd er aangenomen. Een knappe kop. Hij keerde terug naar België om vanuit Brussel te werken voor een Amerikaans advocatenkantoor, Baker & McKenzie. En besloot het hockey weer op te pakken op amateurniveau, voor de fun, bij Orée met een stel vrienden.

Eens Covid achter de rug was en alles goed ging in zijn praktijk, met een werkgever die hem meer flexibiliteit en zijn volledige steun biedt, overwoog hij terug te keren naar het hockey op hoog niveau. En zo zijn de gesprekken met zijn jeugdclub begonnen. "Voor mij was dit het perfecte moment om bij Uccle Sport te komen, het was de beste keuze. Ik ben de club zeer dankbaar, want het is een risico om een keeper te vertrouwen die al een paar jaar niet meer in het doel heeft gestaan. De afspraak was duidelijk: ik kwam naar de club met als doel de eerste keus keeper te worden maar met de voorwaarde dat ik zou presteren. Het is ook het bewijs dat het mogelijk is om, met de coulance van de werkgever, beroepsleven en topsport te combineren”. Want de club heeft ook twee veelbelovende keepers, Thomas Charlier, die keeper was tijdens de stijging naar de eredivisie, en Charly Magnant, die deel uitmaakt van het "BeGold"-team. “Het doel is hen te omringen, hen het beste advies te geven. De speeltijd tijdens de voorbereiding werd trouwens verdeeld tussen Thomas en mij.

Terwijl veel waarnemers Uccle Sport als een vogel voor de kat zagen, verraste de club aan het begin van het seizoen met een klinkende overwinning op Herakles in hun eerste thuiswedstrijd sinds de terugkeer van de club in de Eredivisie. “De club heeft ervoor gekozen om in eerste instantie voorrang te geven aan haar infrastructuur. Voor dit jaar had ik nog nooit in de nieuwe infrastructuur gespeeld, alleen enkele tennisbanen liggen nog op dezelfde plaats. We mogen niet vergeten dat de club 10 jaar geleden bijna failliet was. Sindsdien hebben we een lange weg afgelegd.” Na een focus op infrastructuur, heeft de club uit Ukkel besloten om zijn sportieve ambities te verhogen, na hun ervaring in 2de Nationale. “De club zit inderdaad in een positieve spiraal. Ik wil dan ook Jonathan Defise, clubman in hart en nieren die alles heeft meegemaakt met deze club, zijn enige club in feite, in het zonnetje zetten. Hij is nu aanvoerder van het team en vertegenwoordigt goed de waarden van onze kern.

De club heeft intelligent gerekruteerd, vertrouwend op zij die hebben gezorgd voor de stijging naar de eredivisie (3/4 van het team komt uit de regio, waaronder Guillermo Hainaut, jonge Red Lions), en heeft tegelijkertijd bepaalde profielen toegevoegd die Sofie Gierts en Robin Geens misten. Naast de terugkeer van Arnaud kreeg de club de hulp van Fons Moreno van Léopold, Bellenger van Orée, Manu Cockelaere en een jonge Ierse belofte, Ben Nelson. Goed gerichte profielen. “Deze spelers geloven in het project van de club om in de hoogste klasse te blijven. Anders zou een speler als Amaury Bellenger, die zich voorbereidt op het WK en de Olympische Spelen, nooit naar de club zijn gekomen. Net als Alfonso Moreno. We weten ook dat we er zullen moeten staan tegen de teams die spelen om te overleven, en dat iedereen elke week op zijn hoogste niveau zal moeten spelen. Dit is de eis van de eredivisie en we zullen er alles aan doen om in die eredivisie te blijven”. We wensen Uccle Sport en zijn sympathieke en bescheiden keeper dan ook het allerbeste toe.