Manu Cockelaere: a driving force for Uccle Sport and a commitment that goes beyond hockey.

À Uccle Sport, les clés de l’entrejeu ont été confiées à Manu Cockelaere. Ce Brabançon pus jus, arrivé chez les Merles il y a trois saisons, s’épanouit dans un club en constante évolution. Son énergie débordante et sa vision de jeu en font un pilier de l’équipe, symbole de la dynamique ambitieuse d’Uccle Sport.

Des débuts prometteurs et un triomphe en EHL

Manu débute le hockey à Louvain-la-Neuve, où il joue deux saisons avant d’être repéré lors d’un stage estival par le Watducks. Il y fait ses classes, évoluant au sein de l’une des générations les plus talentueuses du club, aux côtés des Ghislain, Van Oost et Wilbers.

« J’ai pu effectuer mon écolage au Wat. Nous étions une équipe soudée et ambitieuse, presque toujours championne en fin de saison », se souvient-il. Mais une série de blessures le pousse à s’éloigner du hockey pendant un an, durant sa première année U19, pour se consacrer au triathlon. Il revient plus fort et joue son premier match officiel en équipe première lors de l’épopée victorieuse du Watducks en EHL en 2019.

« J’ai eu la chance de bénéficier des blessures de cadres comme Simon Gougnard pour jouer avec l’équipe première. Toute l’année, je me suis entraîné avec cette équipe mais je n’avais pas eu de temps de jeu Ce tournoi reste l’un de mes meilleurs souvenirs de joueur ».

Manu participe également à la Coupe du monde U21 en Inde en 2021.

Cette progression ne trouve pas de continuité au Watducks, et il décide de partir en quête de nouveaux défis pour gratter des minutes en équipe une.

Une montée en puissance à Uccle Sport.

Il rejoint le Pingouin ou il découvre une ambiance familiale unique. Après deux saisons , le club ne parvenant pas à retrouver la DH, Manu rejoint Uccle Sport, guidé par son instinct. « Ce choix s’est fait sur un coup de tête, et je ne l’ai jamais regretté. »

Le club au passé prestigieux, est en reconstruction après des années difficiles, et s’appuie sur un trio aux commandes : Sofie Gierts comme T1, Robin Geens T2 et Joy Jouret. Ensemble, ils insufflent une nouvelle dynamique axée sur le mental et la résilience.

« Sofie nous a appris à rester positifs, quoi qu’il arrive. À ne pas perdre nos nerfs face à des décisions arbitrales ou des situations tendues. Cette approche a fait toute la différence. Sofie fait vraiment un travail incroyable avec l’équipe ».

L’objectif de la saison 2022-2023 était clair : maintenir le club en Division d’Honneur, un défi relevé de justesse après une double confrontation homérique contre l’Antwerp en barrage. Depuis, Uccle Sport continue de progresser. Cette saison, le maintien direct semble déjà acquis à mi-championnat, signe d’une ambition grandissante avec un staff composé de Sofie Gierts comme T1 et Jeremy Zembsch comme T2.

« Nous voulons franchir une étape chaque année et ramener Uccle Sport dans le haut du classement. Mon rêve serait de jouer les playoffs avec ce club. Avec des recrutements comme Lewis Eaton et Tom Degroote, tout en continuant à intégrer nos jeunes talents, nous devenons un club de plus en plus attractif. »

Un avenir tourné vers le droit international.

En dehors du terrain, Manu n’est pas seulement un passionné de hockey. Étudiant en dernière année en master de droit international, il nourrit des ambitions qui vont bien au-delà du sport.

« Je suis un bon joueur de DH, mais je ne suis pas le meilleur. Je n’ai ni le niveau ni l’ambition de jouer en équipe nationale. Le hockey n’est pas le centre de ma vie. Mon objectif est ailleurs : voyager, m’engager pour des causes sociétales, notamment celles liées aux réfugiés, et trouver un emploi qui ait un véritable impact. »

Entre sa passion pour le hockey et son engagement pour un monde meilleur, Manu Cockelaere incarne un équilibre inspirant.

Damien Russel

+ + +

Manu Cockelaere: een drijvende kracht voor Uccle Sport en een engagement dat verder gaat dan hockey.

Bij Uccle Sport zijn de sleutels van het middenveld toevertrouwd aan Manu Cockelaere. Deze geboren Brabander, die drie seizoenen geleden bij de Merels aan de slag ging, gedijt goed in een club die constant in ontwikkeling is. Zijn tomeloze energie en visie hebben van hem een steunpilaar van het team gemaakt, een symbool van de ambitieuze dynamiek van Uccle Sport.

Een veelbelovende start en een EHL-overwinning.

Manu begon met hockeyen in Louvain-la-Neuve, waar hij twee seizoenen speelde voordat hij tijdens een zomertrainingskamp werd opgemerkt door Watducks. Hij doorliep de rangen en speelde naast Ghislain, Van Oost en Wilbers als onderdeel van een van de meest getalenteerde generaties van de club.

"Ik kon mijn opleiding volgen bij Wat. We waren een hecht en ambitieus team, bijna altijd kampioen aan het einde van het seizoen," herinnert hij zich. Maar een reeks blessures dwong hem om een jaar geen hockey te spelen, tijdens zijn eerste U19-jaar, om zich te wijden aan triatlon. Hij kwam sterker terug en speelde zijn eerste officiële wedstrijd in het eerste team tijdens Watducks EHL-triomf in 2019.

"Ik had het geluk dat ik kon profiteren van blessures bij belangrijke spelers zoals Simon Gougnard om in het eerste team te spelen. Ik trainde het hele jaar met het team, maar kreeg geen speeltijd. Het toernooi blijft een van mijn beste herinneringen als speler.

Manu neemt ook deel aan het WK U21 in India in 2021.

Zijn vooruitgang zette hij echter niet door bij Watducks en hij besloot te vertrekken op zoek naar nieuwe uitdagingen om meer speelminuten in het eerste team te verdienen.

Opkomst bij Uccle Sport.

Hij kwam terecht bij Pingouin, waar hij een unieke familiale sfeer ontdekte. Maar na twee seizoenen, toen de club niet kon terugkeren naar de eredivisie, stapte Manu over naar Uccle Sport, geleid door zijn instinct. Het was een spontane beslissing," zegt hij, "en ik heb er nooit spijt van gehad.

De club, met haar prestigieuze verleden, is na enkele moeilijke jaren aan het heropbouwen en vertrouwt op een trio aan het roer: Sofie Gierts als T1, Robin Geens T2 en Joy Jouret. Samen zorgen ze voor een nieuwe dynamiek gebaseerd op mentale kracht en veerkracht.

"Sofie heeft ons geleerd om positief te blijven, wat er ook gebeurt. Om onze zenuwen niet te verliezen wanneer we geconfronteerd worden met scheidsrechterlijke beslissingen of gespannen situaties. Die aanpak heeft het verschil gemaakt. Sofie doet echt ongelooflijk goed werk met het team.

Het doel voor het seizoen 2022-2023 was duidelijk: de club in eredivisie houden, een uitdaging die nipt gehaald werd na een dubbel confrontatie in de play-off tegen Antwerp. Sindsdien is Uccle Sport steeds sterker geworden. Dit seizoen lijkt het erop dat ze halverwege het seizoen voor behoud kunnen gaan, een teken van hun groeiende ambitie met een staf bestaande uit Sofie Gierts als T1 en Jeremy Zembsch als T2.

"We willen elk jaar een stapje verder gaan en Uccle Sport terug naar de top brengen. Mijn droom zou zijn om met deze club in de play-offs te spelen. Met aanwinsten zoals Lewis Eaton en Tom Degroote, terwijl we ons jonge talent blijven integreren, worden we een steeds aantrekkelijkere club."

Een toekomst in internationaal recht.

Buiten het veld is Manu niet alleen gepassioneerd door ijshockey. Als laatstejaars masterstudent internationaal recht heeft hij ambities die veel verder gaan dan sport.

"Ik ben een goede DH-speler, maar ik ben niet de beste. Ik heb niet het niveau of de ambitie om voor het nationale team te spelen. Hockey is niet het middelpunt van mijn leven. Mijn doel ligt ergens anders: reizen, betrokken raken bij sociale doelen, met name doelen die te maken hebben met vluchtelingen, en een baan vinden die echt impact heeft."

Tussen zijn passie voor hockey en zijn inzet voor een betere wereld, vindt Manu Cockelaere een inspirerend evenwicht.